26 Dec Η Επίδραση της συμμετοχής της εγκύου σε εξειδικευμένο προγεννητικό πρόγραμμα άσκησης στον τοκετό και στο βάρος του νεογέννητου

ΤΡΙΣΕΛΙΔΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 4ου ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ & ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ

–

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί αν και κατά πόσο η συμμετοχή της εγκύου σε προγεννητικό πρόγραμμα άσκησης επιδρά στην έκβαση του τοκετού και το βάρος του νεογέννητου καθώς και στην υγεία της κατά τη διάρκεια της κύησης.

Στη μελέτη συμμετείχαν εθελοντικά 140 έγκυες γυναίκες, οι οποίες ταξινομήθηκαν σε δύο ομάδες: i) Ομάδα παρέμβασης (n=70), στην οποία συμμετείχαν γυναίκες που κατά τη διάρκεια της κύησής τους, είχαν ενταχθεί σε συγκεκριμένο και ειδικά διαμορφωμένο ομαδικό πρόγραμμα άσκησης για εγκυμονούσες περισσότερο από 3 μήνες, το οποίο περιλάμβανε 2 επιβλεπόμενες συνεδρίες την εβδομάδα διάρκειας 60 λεπτών κάθε φορά και ii) Oμάδα ελέγχου (n=70), στην οποία συμμετείχαν γυναίκες που κατά τη διάρκεια της κύησής τους δεν ασκούνταν ή δεν συμμετείχαν σε οργανωμένα προγράμματα άσκησης.

H συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω ερωτηματολογίου το οποίο περιλάμβανε ερωτήσεις κλειστού τύπου που αφορούσαν στα δημογραφικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά, πληροφορίες για την κύηση και τον τοκετό, τον τρόπο ζωής και τις διατροφικές συνήθειες πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης καθώς και για τη γενική υγεία της εγκύου κατά τη διάρκεια της κύησης.

Η ανάλυση των δεδομένων με τη χρήση ελέγχου t-test για ανεξάρτητα δείγματα έδειξε ότι υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων στη σωματική μάζα (t=-4.888, df=138, p<0.001), στα πρόσθετα κιλά της σωματικής μάζας κατά τη διάρκεια της κύησης (t=-3.166, df=138, p<0.01) καθώς και στο επίπεδο της φυσικής δραστηριότητας, όπου η πειραματική ομάδα υπερείχε σε όλες τις μεταβλητές έναντι της ομάδας ελέγχου (p<0.05).

Αναφορικά με τον τρόπο τοκετού, το 88.6% της πειραματικής ομάδας και το 62.9% της ομάδας ελέγχου δήλωσαν φυσιολογικό τοκετό ενώ με καισαρική δήλωσε το 21.4% και 37.1% αντίστοιχα (χ2=14.996, df=2, p<0.001). Δεν παρατηρήθηκαν, ωστόσο, στατιστικά σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των δύο ομάδων στις εβδομάδες ολοκλήρωσης του τοκετού (t=1.668, df=138, p>0.05), στο βάρος του νεογνού (t=0.076, df=138, p>0.05) και στη διάρκεια του τοκετού (t=-1.678, df=138, p>0.05). Αξίζει να σημειωθεί ότι η πειραματική ομάδα δεν εμφάνισε κανένα πρόβλημα υγείας κατά τη διάρκεια της κύησης ενώ στην ομάδα ελέγχου το 7.1% εμφάνισε διαβήτη κύησης, το 2.9% υπέρταση και το 2.9 ορμονικές διαταραχές (χ2=23.33, df=7, p<0.001).

Από τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης διαφαίνεται ότι το συγκεκριμένο προγεννητικό πρόγραμμα άσκησης επίδρασε θετικά στον τοκετό και στη γενική υγεία της εγκύου κατά τη διάρκεια της κύησης, χωρίς να επηρεάζει το βάρος του νεογέννητου.

Απαιτούνται, ωστόσο, περισσότερες μελέτες σε μεγαλύτερο δείγμα πληθυσμού με συστηματική καταγραφή των φυσιολογικών ανταποκρίσεων της άσκησης κατά τη διάρκεια της κύησης.

Λέξεις κλειδιά : προγεννητική προετοιμασία, έκβαση τοκετού, άσκηση